Nazywam się Aleksandra Kochaniecka-Abczyńska, jestem psychologiem, pedagogiem, psychoterapeutą systemowym i trenerem.

Ukończyłam psychologię spec. psychoterapia zaburzeń psychicznych oraz pedagogikę spec. resocjalizacja na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, a także Kurs Terapii Systemowej w Wielkopolskim Towarzystwie Terapii Systemowej.

W przeglądzie mojego doświadczenia zawodowego można znaleźć własną praktykę psychologiczno – psychoterapeutyczną, pracę na stanowisku psychologa w placówkach publicznych, Lidera Procesów

Grupowych w projekcie EFS oraz trenera w projektach KFS i nie tylko.

W swojej pracy skupiam się przede wszystkim na wysłuchaniu i usłyszeniu tego co druga osoba chce przekazać, tego jakie ma potrzeby i jakie trudności. Dlatego też jako trener staram się zapewnić uczestnikom warsztatów bezpieczną przestrzeń do wymiany doświadczeń i poszerzania wiedzy. Niezwykle ważne jest dla mnie stworzenie nie tylko przestrzeni do samorozwoju, ale także atmosfery zaufania, szacunku i otwartości, w której ten samorozwój ma szansę się zadziać.

Dlaczego wybieram warsztatową formę pracy z grupą? By poznać uczestników warsztatu, dowiedzieć się czego potrzebują i w końcu aby dać im szansę na współpracę i rozwój ich potencjałów, zarówno tych indywidualnych, jak i tego który mają jako zespół.

 Co w pracy trenera lubię najbardziej?

Zdecydowanie energię ludzi i różnorodność grupy. To, że nie da się z góry zaplanować przebiegu całego warsztatu, bo tworzą go ludzie, ich historie, trudności, zasoby, relacje i wiele innych rzeczy, które czynią każde spotkanie warsztatowe niepowtarzalnym i wyjątkowym.

***

Tematyka moich zainteresowań zawodowych i prowadzonych przeze mnie warsztatów: komunikacja i współpraca w rodzinie, grupie i w pracy; radzenie sobie z trudnymi emocjami oraz z agresywnymi zachowaniami; wypalenie zawodowe, satysfakcja z pracy i work-life balance; wsparcie dla osób wykluczonych lub zagrożonych wykluczeniem społecznym; poczucie tożsamości i adekwatnej samooceny; rozwój osobisty; arteterapia; kompetencje miękkie i komunikacyjne; seksualność osób niepełnosprawnych intelektualnie; przełamywanie tematów tabu, których oswojenie często jest kluczowe dla rozwiązania problemu; motywowanie do działania i wprowadzania zmian w swoim życiu zarówno prywatnym jak i zawodowym w celu poprawy jego jakości i zwiększenia satysfakcji;